ดิฉันเป็นหนึ่งในเด็กหลายๆคนที่มีความฝันอยากจะเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เพราะฉันจบจากโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นเวลา12 ปีภายในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ทำให้มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ไม่เคยอยู่ในตัวเลือกของฉันเลย แต่สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกเรียนการโรงแรม ของคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ด้วยคำถามที่ว่าทำไมจากครอบครัว อาจารย์และเพื่อนๆ
จากการตัดสินใจในวันนั้นทำให้ฉันได้มายืนอยู่ตรงนี้ในฐานะนิสิตชั้นปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์ สาขาการโรงแรม ด้วยความภาคภูมิใจ ที่ได้เป็นนิสิตภายในรั้วนนทรีสีเขียว ที่เต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น ในขณะที่สังคมข้างนอกสับสนวุ่นวายมีแต่การแก่งแย่งชิงดี ความเครียดของการแข่งขัน คนส่วนมากต้องการเอาชนะ เพื่อให้ได้ผลประโยชน์มากที่สุด โดยไม่เคยนึกถึงคนอื่น มีคนเคยบอกว่า ม.เกษตรที่นี่มีแต่ดินไม่มีดาว วันนี้ฉันเข้าใจแล้วว่านิสิตเกษตรทุกคนเท่าเทียมกัน เรารักกันเหมือนครอบครัวเหมือนพี่น้อง เราอยู่เคียงข้างกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน นอกจากนี้บรรยากาศในการเรียนเพราะมหาวิทยาลัยแห่งนี้ไม่ได้สอนแต่ความรู้ทางวิชาการ แต่สอนให้ฉันรู้จักใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในสังคมที่เต็มไปด้วยมิตรภาพจากเพื่อนๆ ความรักความเมตตาจากอาจารย์ และกิจกรรมต่างๆมากมายที่ช่วยขัดเกลาให้ฉันเป็นคนดีของสังคม และทำให้ฉันได้รู้ว่าการตัดสินใจเข้ามาเป็นนิสิตของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ของฉันนั้นถูกต้องแล้ว
0.jpg)
.jpg)
